الان من یک پسرجون سه ماهه دارم.

روزهاو شب های پر از گریه اش کمتر شده.

خنده های صدا دارش شروع شده 

یادم نمیاد اصلا قبل پسرجون چطور زندگی میکردم.

صبح ها که چند ساعت نمی بینم اش مدام دارم عکس و فیلم اش رو نگاه می کنم .

مادر شدن حس ی هست که در کلام نمی گنجه فقط باید تجربه بشه 

جوجه طلایی من دنیا اومد. باید بنویسم لحظه به لحظه اش رو

از جمع کردن وسایل و بیمارستان رفتن و نوبت گرفتن 

روز قبلش خودم و خاله جون نی نی رفتیم پذیرش و سوال همه این بود پس کو پدرش

این روزها که باید خوشحال ترین آدم باشم و منتظر دیدن هدیه خدا 

روزهام به بغض و گریه میگذره 

کاش میشد یک سری آدم ها رو بیرون یک دایره گذاشت که به آدم نزدیک نشن 

کاش می شد برگشت به عقب و یک سری تصمیم ها رو ادیت میکردیم 

از خنده های الکی ام خسته شدم 

از باج دادن هام خسته شدم 

فقط دارم باج میدم 

اسیرخون آشام عاطفی شدم ، فقط در حال کوتاه اومدن هستم ، کوتاه میام و لبخند میزنم .

یادم بمونه کلماتی شنیدم که نباید عنوان می شد ، یادم باشه رفتاری دیدم که مقصرش من نبودم ، یادم بمونه هربار باج دادم و الان اینجام و دلم میخواد فرار کنم برم . نباشم

هنوز اسم نداری ، اوایل داشتی البته  دیگه بابا جون موافق نبود 

این روزها اسم ات هست نی نی جون 

تا حالا پسر خوبی بودی در کل ، همین که هنوز فعالم خیلی خوبه 

اما دیگه فکر کنم از شنبه بشم خانم خونه  اینقدر که بقیه نگران رانندگی کردن و بیرون اومدنم هستند 

فقط لطفا زودتر نیا ، طبق همون برنامه بیست روز بعد بیا 

هنوز آمادگی غافلگیری نداریم

*****

ممنون از همه دوستای ندیده ام که پیگیر بودن 

***

دیگه اینکه یکم از خریدها مونده و دیگه این روزهای آخر خسته ام 

یکم هم دوخت و دوز مونده که نصفه انجام دادم امیدوارم برسم تموم کنم 

مشغله کاری این چند هفته اونقدر زیاد بود که نرسیدم چیزی بنویسم 

و به طبع اون تنش و استرس 

از اخبار تعطیلی کار تا تعدیل نیروها .

از پروژه هایی که بالای دوسال هست انجام شده و کارفرما حساب نمی کنه !!!

بگذریم 

نی نی جان که هنوز اسم اش هم قطعی نشده یازده هفته دیگه میاد 

کم کم خرید هاش رو انجام دادم 

هنوز سرکار میام و امیدوارم تا آخر انرژی داشته باشم 

البته تمام مشغله ام فقط کاری نبود ، شرایط بارداری و بهم خوردن هورمون ها و حساس شدنم ، حالت تهوع ای که تموم نمیشه ، از بی خیالی پدر و مادر همسر و

بگذریم الان بهترم و مشغول آماده کردن خودم برای اومدن پسرجان

اینکه با چه اسمی صدا کنم 

تو رویاهام مادر یک دختر باشم یا پسر 

خودم را برای دغدغه های پسر داتن آماده کنم یا طعم دختر داشتن 

دوست دارم این روزها زودتر بگذره و بتونم جای نی نی با یک اسم صداش کنم 

اینکه سلامت باشه و سلامت دنیا بیاد 

یه روزهایی خیلی حساس می شم 

فعلا خیلی وزن اضافه نکردم ، تا پایان ماه سوم ثابت بودم و یکم هم کمتر شدم ، الان 2 کیلو اضافه شدم 

دلم غذهای مختلف می خواد معمولا و دست خودم نیست 

تو مهمانی ها خجالت می کشم از غذا خوردنم 

فعلا تصمیم گرفتم جایی نرم که مجبور به غذا خوردن بشم یا اینکه جوری برم که جای خوردن جدید نداشته باشم 

این مورد رو خودم متوجه نبودم چند هفته قبل که خونه یکی از دوستان بودیم یک دوست دیگمون گفت که دیدم سرشام از همه چیز تست کردی 

بعد جوری درباره بارداری خودش حرف زد که همه اش ویار داشت و نمی تونست چیزی بخوره که من عذاب وجدان گرفتم از اینکه می تونم غذا بخورم :))

از این دست یک بار دیگه هم داشتم که با افتخار میگفت نه ماه رو اینقدر ویار بد داشت و نمی تونست چیزی بخوره 

فعلا تصمیم گرفتم جایی میوه و شیرینی هم نخورم که هی همه بهم عذاب وجدان بدن که من چقدر اشتها دارم و اونها نداشتن 

حالت های تهوع ام هنوز باهام هست دکتر گفت قرص رو بخورم ضرر نداره 

با این حال غذا هم دوست دارم 

وقتی سه صبحبیدار میشه شیر بخوره و من سعی دارم سکوت کنم که باز بخوابه و شروع میکنه خندیدن تو تاریکی بهم این چهره خندون اش ساعت سه صبح رو حاضر نیستم با دنیا عوض کنم. 

کاش میشد تک تک این لحظات رو ثبت کرد 

دیدن لبخندش با دهان بی دندون اش همه سختی های یک روز کاری رو از ذهنم میبره

یک لحظه هم نمیشه تنهاش گذاشت چرخیدن و غلت زدن یاد گرفته 

دیدن فرایند رشد بچه واقعا جذاب هست 

نوزادی که تا چهار ماه قبل فقط می تونست گریه کنه و دست و پاهاش رو حرکت بده 

میخنده. سعی میکنه بلند شه. چنگ میگیره. می چرخه. صدا درمیاره. به حرکات چهره واکنش نشون میده و 

هر روز خدا رو برای فرستادن این فرشته کوچولو شاکرم 

با همه ی خستگی و بی خواب هاش حس فوق العاده ای هست 

امروز براش جغجغه درست کردم